Theemuts 1999 - 2012

Helaas slechts maar een paar uurtjes van mijn Theemuts thuis mogen genieten.

Maar het ging niet meer. Vanmorgen, zaterdagochtend, hebben wij haar alsnog moeten laten inslapen.

Het verstand zegt dat het zo goed is, dat we hebben gedaan wat we konden.

Het gevoel is echter verscheurend, de pijn en het verdriet moet nu eerst slijten eer de mooie herinneringen weer de overhand zullen nemen.

Rust zacht mijn kleine meisje, mijn lieve theemuts

Als ik eens broos en zwak zal zijn, en niet meer slapen kan van pijn,
Doe dan wat nodig is, want och, die laatste strijd verliest men toch...

Ik weet dat het je droef zal maken, dwing toch jezelf niet te verzaken,
Dan, meer dan enig andere dag, blijkt wat jouw liefde echt vermag

Wij hadden het jaren samen goed, heb dan voor mij die laatste moed
Jij wilt toch ook dat ik niet lijd? Laat mij dus gaan te rechter tijd.

Breng mij naar waar men hulp mij biedt, één bede slechts, verlaat mij niet!
Houd mij zacht pratend tegen je aan, totdat mijn ogen breken gaan...

Je weet, al is het later pas, dat dit heus voor mijn bestwil was

Al gaf ik een laatste kopje een laatste groet, ik lijd niet meer, en dat is goed
Treur niet omdat het lot bewerkt, dat jij, juist jij, mijn tijd beperkt

Wij waren lang elkaar zo na, laat dat je troost zijn als ik ga.....